Witamy w Kubusiowym Przedszkolu
Kubusiowe przedszkole
O NAS
PROGRAMY I METODY
W naszej placówce realizujemy:
Program wychowania przedszkolnego, wydawnictwa MAC Edukacja, którego autorkami są: Wiesława Żaba-Żabińska, Wioletta Majewska, Renata Paździo.
Program oparty jest na pięciu formach aktywności dziecięcej:
Dbamy o różnorodne formy i metody pracy, jak również stosujemy właściwe diagnozowanie osiągnięć dziecka z pomocą narzędzi, które zawiera program nauczania. Dostosowujemy odpowiedni dobór podręczników do wieku grup przedszkolnych.
Podstawę programową z języka angielskiego zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Edukcji Narodowej.
Ponadto stosujemy nowoczesne metody pracy z dziećmi:
Nauczyciele by móc osiągnąć jak najlepsze efekty swojej pracy wykorzystują elementy różnych nowoczesnych metod w pracy z dziećmi
1. METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE
Celem metody jest stymulowanie rozwoju dziecka pod kątem fizycznym i osobowościowym. Ruch Rozwijający to program terapeutyczny zawierający zestaw ćwiczeń wykorzystując dotyk, ruch oraz wzajemne relacje do pogłębienia kontaktów z innymi ludźmi. Pozwala to dzieciom rozwijanie orientacji w schemacie ciała w przestrzeni, nawiązywania kontaktu wzrokowego i emocjonalnego w relacjach z innymi dziećmi. Dzięki ćwiczeniom zawartym w tej metodzie dziecko zyskuje poczucie bezpieczeństwa, odkrywa własne możliwości uczy się współdziałania w grupie.
2. Metoda Carla Orffa
Główną ideą tej metody jest muzyka. Przy tej metodzie najczęściej sięga się po grę na instrumentach, ruch przy muzyce oraz tworzenie muzyki. Muzyka towarzyszy dziecku prawie na każdym kroku: podczas występów, codziennych zabaw ruchowych, w trakcie porannej gimnastyki, wyliczanek czy wierszyków. Doskonałym rozwiązaniem w pracy nauczyciela jest metoda Carla Orffa, która niezwykle skutecznie wpływa na aktywizację ruchową dziecka i jego muzykalność. Cała koncepcja pedagogiki muzycznej według Orffa opiera się na trzech zasadach: kształcenie poprzez zabawę, rozwijanie muzykalności dzieci, integracja muzyki, słowa i ruchu.
3. Metoda E. Gruszczyk- Kolczyńskiej do nauki matematyki
Celem tej metody jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci. Zaplanowane działania służą wprowadzeniu nowych treści lub uporządkowaniu i ukierunkowaniu nagromadzonych doświadczeń dzieci. Głównym sposobem uczenia się matematyki jest rozwiązywanie zadań. Nie wszystkie dzieci radzą sobie z tą umiejętnością. Często napotykają trudności, zniechęcają się do wykonywania kolejnych działań, aby uniknąć przykrości. Należy dostosować więc treści kształcenia do możliwości intelektualnych dzieci. Ta metoda ma właśnie wspomagać rozwój umiejętności matematycznych dzieci i uczyć je radzenia sobie z emocjami. Okres przedszkolny to czas otwierania się ciekawskich, dziecięcych oczu na świat, czas poznawania i doświadczania. To także okres wielkich możliwości, które wymagają odpowiedniej stymulacji i bodźców potrzebnych do kształtowania czynności umysłowych. W edukacji matematycznej ważne jest, aby mieć świadomość tego, w jaki sposób dzieci w wieku przedszkolnym uczą się. Edukacja matematyczna metodą E. Gruszczyk - Kolczyńskiej sprzyja stymulowaniu uzdolnień matematycznych u dzieci a także dobrze przygotowuje je do nauki matematyki w szkole. Metoda sprzyja rozwojowi inteligencji operacyjnej dzieci, uodparnia je na sytuacje trudne i rozwija umiejętności matematyczne.
4. Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz
Metoda, która polega na usprawnianiu przede wszystkim funkcji wzrokowych, słuchowych, dotykowo-kinestetyczno-ruchowych oraz na ich integrowaniu ze sobą. MDS może pomóc w przygotowaniu dzieci do podjęcia nauki szkolonej oraz procesu nauki czytania i pisania. Koryguje zaburzenia motoryczne, zaburzenia percepcji wzrokowej i słuchowej, zaburzenia integracji sensorycznej oraz zaburzenia w orientacji własnego schematu ciała i przestrzeni. W MDS znaczenie maja trzy elementy: wzrok, słuch, dotyk a zajęcia zawsze mają charakter trzy etapowy.
5. Pedagogika zabawy KLANZA
Metoda KLANZY oparta na różnego rodzaju zabawach i grach, m.in. celem integracji grupy rówieśniczej. Gry i zabawy zapewniają możliwość własnego uczestnictwa, wykluczając przy tym rywalizację. Metoda Klanzy pozwala na możliwość komunikowania się przez ruch, słowo, sztuki plastyczne i inne środki wyrazu. Ułatwiają one dzieciom przezwyciężyć ich lęki i obawy oraz pozwala na swobodną komunikację. Tańce dają możliwość uwolnienia się od własnych napięć i obaw. Kanalizują nagromadzone w dzieciach emocje poprzez aktywność ruchową. Odczuwane podczas zabawy przeżycie zadowolenia i radości pozwala dzieciom na budowanie poczucia własnej wartości i zwiększa poczucie przynależności do grupy.
6. Techniki parateatralne: drama, pantomima, teatrzyk kukiełkowy, pacynkowy, zabawy paluszkowe
Techniki parateatralne są metodami w nauczaniu i wychowaniu, które polegają na rozwiązywaniu problemów poprzez działania w roli i uczestniczeniu w fikcji dramatycznej, improwizowanej lub opartej na tekście literackim. Drama i pantomima dają poczucie samodzielności myślenia i działania, aktywności i otwartości, rozwijają emocje, wyobraźnię i fantazję, elokwencję i plastykę ciała. Techniki te wyrabiają umiejętność współżycia i pracy w grupie. Zabawa w teatr ma ogromne funkcje kształcące, wychowawcze oraz terapeutyczne. Uczy poczucia współodpowiedzialności, samodyscypliny, koncentracji uwagi, radzenia sobie z sytuacją stresową, ćwiczy pamięć oraz daje satysfakcję z wykonanej pracy. Teatr wywiera ogromy wpływ u dzieci uzdolnionych, gdyż umożliwia rozwijanie ich predyspozycji, jak również dla dzieci mających trudności, powoduje wzrost wiary we własne możliwości.
7. Metoda twórczego myślenia J. Osborne "Burza mózgów"
Metoda ta jest szczególnie istotna podczas rozwiązywania problemów. Uczestnicy w "Burzy mózgów" mają prawo zgłaszać swoje pomysły a pomysły te nie podlegają ocenie. Ważna jest tu duża ilość pomysłów, nie jest istotne, kto jest autorem pomysłów. Po zakończeniu zgłoszeń swoich pomysłów można przystąpić do oceny tych propozycji pod kątem przydatności w pracy.
8. Metoda projektów
Celem w tej metodzie jest znaczna samodzielność i odpowiedzialność w wykonywanym zadaniu wg instrukcji nauczyciela. Dzieci podczas pracy nad swoimi projektami mają zapewniony dostęp do różnych przedmiotów oraz pomocy nauczyciela. Metoda projektu pomaga stworzyć zespół , w którym dzieci przez pracę w grupie- uczą się rozwiązywania problemów, aktywnego słuchania, skutecznego komunikowania się, a także zdobywają poczucie własnej wartości. Metoda projektu wprowadza dzieci do planowania oraz organizowania swojej pracy i do dokonywania samooceny. Podczas projektu praca odbywa się w indywidualnie ustalonym czasie i tempie. Metoda taka umożliwia doświadczenie solidarności oraz radości ze wspólnego wysiłku, a także poczucie identyfikacji z zadaniem, co pozwala przezwyciężyć konflikty między jednostkami.
9. Zajęcia z wykorzystaniem multimediów, interaktywne, prowadzone w pracy z dziećmi.
10. Zabawy badawcze, doświadczenia, obserwacje przyrodnicze.
Naturalną metodą poznawczą stosowaną przez dzieci w wieku przedszkolnym jest aktywność badawcza, która występuje w dwóch postaciach. Pierwsza to samodzielne odkrywanie. Dziecko ma tu pełną swobodę działania, samo wyznacza sobie tempo i czas pracy, ale jednocześnie jest to uczenie się drogą prób i błędów, w którym narażone jest ono na wiele trudności i porażek. Drugi sposób odbywa się pod kierunkiem nauczyciela. Nauczyciel zajmuje tu rolę inicjatora sytuacji, prowokuje do stawiania pytań, udostępnia stosowane metody i pomoce badawcze, ukierunkowuje go podczas badań i eksperymentowania.
11. Zabawy i ćwiczenia relaksacyjne
Wykorzystanie relaksacji ma ogromny wpływ terapeutyczny. Pozwala stymulować poziom napięcia stresowego, regeneruje siły, łagodzi niepokój, zwiększa kontakt z własnym ciałem. Przede wszystkim uczy panowania nad własnymi emocjami.